Mono No Aware is een Japans gezegde dat verwijst naar een tedere, licht melancholische gemoedstoestand die ontstaat uit het besef van een voortdurende verandering van tijd, schoonheid alsook verdriet van vergankelijkheid. Hoe kunnen we gewichtloos en veerkrachtig zijn in een steeds veranderend landschap van situaties en mensen? Hanna danst haar eerste (solo) voorstelling als amateur danser.
Concept en Choreografie: Hanna Balke
Coach en dramaturg: Kaori Ishiguro
Muziek en licht design: Vincent Wilms
Foto: Boris Bruegel
